Bazı Vakıf üniversitelerinde rektörlerin aylık 150 bin TL'ye kadar maaş ve ek gelir aldıkları bilinirken, kanuna göre rektörlerin, üniversitenin kazandığı gelirden (döner sermaye) maaşlarının 10 katına kadar para alması mümkün.
SCÜ Rektörlüğü Çalışanlara 1 TL'lik Zam Yaptı Daha Sonra İptal Etti
Geliştirme ödeneği gibi diğer unsurlar da eklenince devlet üniversitelerinde Rektörlerin aylık kazancı ortalama 50 bin TL'yi bulabiliyor.
Manisa Celal Bayar Üniversitesi Rektör Yardımcısı Prof. Dr. Kor Yereli, "Biz küçük üniversiteyiz, rektörümüz az maaş alıyor alıyor. Büyük üniversitelerde bu rakam 40 bin TL'yi aşıyor." diyor. Maaşların gizli tutulmasını ise şöyle yorumluyor: "Çok aldıkları için göze batmasından çekiniyorlar."
Benzer bir örnek Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. İzge Günal, "Rektörün 70 bin TL döner sermaye payı aldığını duydum." diyor.
Cumhuriyet Üniversitesi'nde de bu durum ortalama bu aralıkta yer alıyor. Bu bilgileri şimdi neden paylaştık buna gelelim.
Cumhuriyet Üniversitesi neredeyse her alanda sancılı süreçlerden geçiyor.
Haberimize konu olan durum iddia sahiplerinin belirttiği şekilde diğer kurum ve kuruluşlarda çalışanlara sunulan imkanların (toplu sözleşme) Üniversite çalışanlarına sunulmaması. İddiaya göre SCÜ Rektörlüğü çalışanlarla büyük pazarlık yapıp 1 TL'lik zam yaptı ve onu da daha sonra iptal etti.
Sendika çalışanlara sahip çıkmadı. İşçilere idare edin dedi. Tarım, Dsi, MTA gibi bir çok kurum çalışanına uygulanan standart dahi Üniversite çalışanlarına uygulanmadı.
VATANDAŞ' NE DEDİ?
"Biz kamudan 696 KHK ile taşeron firmalardan devletin 4D li sürekli işçiler kadrosuna geçen çalışanlarız.
Bu bağlamda sıkıntılarımızı dile getirmek için sizinle iletişime geçmekteyiz. Bilindiği üzere devlet radikal bir karar alarak, herkese göre büyük fedakarlık göstererek kurumlarında çalışan taşeron işçileri devlet kadrosuna geçirerek 1 milyona yakın kişilerin hayatına olumlu olarak dokunmak için adım atmıştı .
Çünkü söylentilerde taşeron şirketler aracılık payı olarak kişi başına neredeyse bir maaşa yakın para alıyorlardı . Bu para aracılar ortadan kalktığında emekçinin olacaktı. Hem devlete yük getirmeyecek hem de çalışanını memnun edecekti.
Ama durum böyle olmadı ek hiçbir ücret alamazken çoğu arkadaşımız da taşerondakinden daha az ücret almaya başladı .
Yakın zamanda düzelmesini beklerken bir adım atılmadığını gördük ve tepkiler mahkemeler birbirini kovalarken devlet cevap olarak toplu iş sözleşmesini hedef gösterdi ki bu süre 2 yıllık bir zamanı kapsıyordu( 01.11.2020).
Bu gösterilen hedefe yaklaşırken herkese çalıştığı işte aynı işi yapanların aynı ücretle çalışacağı ve aradaki haksız farkın kapanacağı umudu aşılanmıştı . Ta ki sözleşme günü gelip çatana kadar.
Biz büyük toplantılar görüş alış verişleri beklerken sessiz sedasız bir anlaşmaya varıldı. Neden bu kadar sessiz olduğunu düşünürken zaten var olan halihazırda o sözleşmede çalışan işçilerin sözleşmesine geçirildiğimiz söylendi .
Tabi biz hemen o sözleşmeyi inceledik çünkü iki senelik bir bekleme, yükselen hayat pahalılığında oynamayan bir maaşımız vardı. İncelediğimizde de tam olarak olmasa da bizi tatmin edebilecek bir sözleşme olduğunu gördük ve ölümcül virüslerle ağır yük altında hiç bir esnek çalışmaya bile tabi olmadan işimize her zaman olduğu gibi dört elle sarıldık.
Çünkü pahalılaşan hayatla en azından biraz daha mücadele edebilecektik. Ta ki maaş günü gelene kadar aldığımız maaşlarda yükseliş beklerken hiç artmadığı hatta düştüğünü acı bir şekilde tecrübe ettik.
Sözleşmesine geçtiğimiz personelin GEÇİCİ SÖZLEŞMELİ PERSONEL olduğu halde yevmiyesi 143 tl iken ve biz devletin sürekli kadrolu personeli olarak biz de en azından onlar kadar ücret alacağımızı düşünürken sadece sosyal haklardan yararlandırıldığımızı ve bizim yevmiyemizde farklılık olmadan (brüt 106 tl) devam edeceğimizi bildirdiler.
İşçilerin yani bizim hakkımızı savunacağını düşündüğümüz her zaman arkamızda olduklarını söyleyen sendikamıza başvurduk ama bizim gönlümüzü etmeye çalışmaktan idare edin demekten öteye gitmediler.
Bizi en çok yaralayan durumlardan birisi ise kurumumuzun rektörlüğü (SİVAS CUMHURİYET ÜNİVERSİTESİ) tarafından büyük pazarlık yapıp bizim için 1 tl lik zam yapılıp onunda iptal edilmesi olmuştur .
Öyle ki sözleşmede hak ettiğimiz senelik 10 TL kıdem ücretini bile devlet hiçbir hak kaybı olmadan geçirildiğini vurguladığı halde herkesi kadroya geçtiği günden başlattırıp senelerimizi hiçe sayıp onlardan bile kaçmaları.
Bize yansıyan o ki devlet sendika hiç kimse bize sahip çıkmıyor ve bir kaç kişinin gönlünden kopanla milyonlarca kişi yetinmek zorunda .
Şunu da belirtmek isterim ki diğer kurumlarda kadroya geçenler çok daha güzel şartlarda geçirildi sözleşmeye TARIM, DSİ, MTA, KARAYOLLARI vb kurumlar bir dolap çevirmeden olması gereken sözleşme sahibi işçilerin ücretlerini sözleşmeye yeni dahil olan 4D li yani bizim gibi işçilere uyguladı .
Belediye çalışanları bile 700 lira ile 1000 lira gibi zamlar aldıkları halde üniversite rektörlüğe bağlı kurumlarda özellikle bu zor günlerde fedakarlıkla çalışan emekçi tüm arkadaşlarımız adına bu çirkin durumdan bu sahipsizlikten kurtulmak istiyoruz bizde bu ülkenin gururlu canını vatanına göz kırpmadan verecek vatandaşlarıyız.
Kimse ekmeğimizle ve emeğimizle dalga geçercesine yapılan sözleşmeler ve kapalı kapılar ardında yapılan hukukçularla kanunun açığından nasıl yararlanırız nasıl az ücret veririz diye yapılan toplantılar bizi bu hale getirdi .
Tek isteğimiz geçtiğimiz sözleşmedeki geçici personelin yani yan yana aynı işi yaptığımız arkadaşlarımızla aynı ücreti almak ve bir hiç gibi değil onurlu bir TC vatandaşı olarak muhatap alınmak."
Üniversite idaresinin ve ilgili sendikaların vatandaşın, çalışanlar adına ulaştırdığı bu mesajdaki iddialara ne diyeceği ise merak konusu...
Cumhuriyet Üniversitesi Toplu Sözleşmesi Tam Metni
Büyük Sivas Haber
Büyük Sivas Haber – Sivas Haberler
