KIRŞEHİR (İHA) – Özellikle adliye ve diğer devlet kurumlarında işi olan vatandaşların dilekçelerini yazan arzuhalciler, gelişen teknolojiye direnmeye çalışıyor.
Kırşehir'de 1976 yılından 2006 yılından kadar babası Fahrettin Süel'in arzuhalcilik yaparak geçimini sağladığını anlatan Şakir Süel, "Babam rahatsızlığı nedeniyle işi bırakınca ben emekli olarak baba mesleğini yapmaya başladım. İlkokul mezunu olan babam adli yazı işleri müdürü iken kendisini yetiştirmiş, Çiçekdağı ilçesi adliyesinde savcı, hakim yokken noterlik ve icra memurluğu yapmış. Emekli olup yazıhaneyi açtıktan sonra da ben mesleğini devraldım" dedi.
Bir hevesle başladığı arzuhalcilik mesleğinde okur-yazarlığı olmayanların dertlerini dinlediğini ifade eden Refik Akbayır (74) ise, avukatların çoğalmasıyla birlikte arzuhalciliğin azalmaya başladığını belirterek, "1967 yılında Sosyal Sigortalar Kurumu Ankara Şubesine tayinim çıktı. Bir süre görev yaptıktan sonra Kırşehir'e müracaat ettim. Dönemin hakimi Mehmet Amcaoğlu'nun zabit katipliğine başladım. Emekliliğimde ise arzuhalciliğe başladım. Cahil kesim ile okur-yazarlığı olmayanların dertlerini anlatamayanların dertlerini yazılı olarak anlatan arzuhalciler epeyce vardı. Ama o dönemlerde avukatlarda azdı. Avukatların yapamayacağı basit işleri arzuhalciler yapıyordu. Bilgisayarların çıkması ile dilekçeye gerek duymadan resmi kurumlarda işler rahat yürütülüyor. Bu nedenle de arzuhalcilik mesleği azalma gösterdi. O dönemlerde arzuhalcilere gelen insanlar kuvvetli dilekçe isterlerdi. 25 yıl daktilo kullandık. Bilgisayar çağını yakalayamadık. Daktiloya alışmanın da etkisi büyük bilgisayar kullanımını zor zannediyoruz. Eski telefonlardan da akıllı telefonlara geçiş yapamadık" diye konuştu. - KIRŞEHİR
Büyük Sivas Haber – Sivas Haberler